Psychomotorische therapie (PMT) is een experiëntiële, lichaamsgerichte en bewegingsgerichte vorm van psychotherapie waarbij interventies uit diverse psychotherapeutische referentiekaders kunnen worden ingezet. Het gaat binnen PMT om het opdoen van ervaring. Mensen leren door te doen en te ervaren. Iedereen manifesteert zich in beweging zowel bewust als onbewust. Het experiëntiële gaat over de visie dat het opdoen van lichamelijke ervaringen leiden tot inzichten in en bewustwording van gedrag, gevoelens en gedachten. Het uitgangspunt is dan ook dat door middel van bewegen en lichamelijkheid een balans wordt bewerkstelligd tussen lichaam en geest in het denken, voelen en handelen. Enkel het opdoen van ervaring is niet voldoende om tot verandering of leren te komen. Daarom wordt er binnen de PMT door middel van reflectiemomenten in gespreksvorm betekenis gegeven aan de opgedane ervaring. PMT is een combinatie van bewegen/doen, ervaren/voelen en praten. Een belangrijk aspect van de visie binnen PMT is het relationele bewegingsconcept dat ervan uitgaat dat gedrag en de daaraan gekoppelde beweging onlosmakelijk verbonden zijn met de omgeving. De ervaring is de basis van waaruit gedrag, gedachtes en gevoelens kunnen worden beïnvloed. PMT is een inzicht gevende psychotherapie. Wanneer nodig kan er psycho-educatie gegeven worden over de relatie tussen lichaam en geest en het denken, voelen, handelen.
Hoe worden behandeldoelen bereikt?
Het doel van PMT is het verminderen of wegnemen van problematiek. Een psychomotorisch therapeut onderzoekt eerst de aard en oorzaak van de problemen. Hij/zij maakt op grond van diagnose en hulpvraag een behandelplan. Vanuit een ervaringsgerichte methodiek werkt hij met bewegingsvormen en lichaamsgerichte interventies. De behandeling is gericht op actuele situaties en/of gebeurtenissen uit het verleden en de hiermee verbonden gedragspatronen en conflicten. De cliënt leert zijn/haar problemen anders te benaderen en beperkingen te accepteren.
Methodisch werken
Psychomotorisch therapeuten werken doelgericht met hun cliënten en kunnen hun werkwijze onderbouwen en verantwoorden. Methodisch werken impliceert dat de therapeut op basis van diagnostische procedures tot een verantwoord behandelplan komt, waarbij zowel de doelstellingen als de wijze waarop deze bereikt zullen worden helder omschreven zijn, en waarbij het behandelplan regelmatig geëvalueerd en zo nodig bijgesteld wordt.
Interventies gericht op lichaamsbeleving en bewegingsgedrag
Psychomotorisch therapeuten beschikken over een arsenaal aan werkvormen om de cliënt zowel letterlijk als figuurlijk in beweging te laten komen en stil te laten staan bij de betekenis van interactioneel bewegingsgedrag en/of zich te laten richten op de beleving van het eigen lichaam. Het is daarbij mogelijk dat men zich primair richt op het bewegen of de lichaamsbeleving, maar doorgaans zijn beiden aan de orde. Deze interventies maken het primaire onderscheid tussen psychomotorische therapie en andere vaktherapieën.
Woor wie?
PMT is aan te raden voor iedereen die een onbalans ervaart tussen lichaam en geest. Van niet lekker in je vel zitten of je onzeker voelen tot meervoudige gedragsproblematiek of persoonlijkheidsstoornissen. Ook mensen met een lichamelijke beperking die geen raad weten met de omgang daarmee, kunnen baat hebben bij PMT. In deze gevallen zal worden gekeken naar omgaan met een verlieservaring of het vinden van een balans in belastbaarheid. Thema’s waaraan gewerkt kan worden binnen de PMT kunnen zijn: Grenzen stellen in gedrag, zelfvertrouwen krijgen door succes, gevoelens in het eigen lijf leren herkennen, omgaan met emoties, opkomen voor zichzelf, concentratie verbeteren, leren luisteren en samenwerken, omgaan met (langdurige) stress, ego-versterking.