TFP is een psychodynamische psychotherapie die ontwikkeld is voor mensen met interpersoonlijke problemen die ontstaan door heftige en wisselende gevoelens. Het doel van TFP is de integratie van een gespleten georganiseerde binnenwereld en identiteit, zodat men ambivalenties kan verdragen en kan leven met de eigen beperkingen en die van anderen.
De heftige en wisselende gevoelens van mensen met een persoonlijkheidsstoornis leiden vaak tot gedrag dat de therapie sterk bemoeilijkt. Om dit gedrag te begrenzen, worden afspraken gemaakt in de vorm van een contract. Dit stimuleert de cliënt om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn/haar eigen gedrag en het gevoel dat aanleiding is om het destructieve gedrag te bespreken.
De therapeut onderzoekt zich herhalende interactiepatronen met behulp van verbale en non-verbale uitingen van de cliënt en zijn/haar eigen gevoelens (de tegenoverdracht).
Het theoretische fundament is de objectrelatietheorie zoals die werd door ontwikkeld door Otto Kernberg en zijn onderzoeksgroep. TFP onderscheidt zich van andere psychodynamische therapieën door haar consequente focus op de herhaling van interpersoonlijke patronen in de behandelrelatie.
Voor wie?
TFP is een geschikte behandeling voor mensen die moeite hebben met het zien van de grijstinten in het leven en neigen naar gedachten en gevoelens met een alles of niets karakter. Ze zijn bijvoorbeeld sterk geneigd om anderen als helemaal fout of helemaal goed te zien. Eigenlijk herkent iedereen met een borderline persoonlijkheidsprobleem zich hierin. Ook mensen met narcistische en meer neurotische problematiek kunnen baat hebben bij TFP. TFP is niet geschikt voor mensen met ernstige verslavingsproblemen en sterke antisociale persoonlijkheidstrekken.
Wetenschappelijke evidentie
TFP is bewezen effectief. In grote vergelijkende studies (RCT’s) bleek TFP een significant beter resultaat op te leveren dan de vergelijkingscondities (Clarkin e.a. 2015, Kenneth, Levy, Draijer e.a. 2019), voor wat betreft een verbetering van het reflectief functioneren. Bovendien werd aangetoond dat er bij de TFP-patiënten een grotere verschuiving optrad van een gedesorganiseerde hechting naar een georganiseerde hechting.
De behandeling duurt vaak twee a drie jaar.